Door het ouder worden verminderen de sociale contacten vaak. Mensen worden minder mobiel, vrienden vallen weg. Men valt terug op de naaste familie en zorgverleners.
Ouderenmis(be)handeling gaat vaak gepaard met het hebben van minder sociale steun en minder sociale contacten. Enerzijds gaat het hier om een gebrek aan sociale controle (het misbruik wordt niet opgemerkt). Anderzijds gaat het om een gebrek aan mensen tegen wie de oudere over de moeilijke en delicate situatie kan vertellen. Sociale steun van buren, familie, vrienden of hulpverleners kan de draagkracht van de oudere versterken.
Soms wordt de oudere tegen zijn wil geïsoleerd. De steunfiguur laat geen bezoek toe, sluit de oudere op, ... . Uit angst, loyaliteit of onmacht kan de oudere hier niet altijd op reageren. Het is belangrijk oog te hebben voor dynamieken die spelen tussen slachtoffer en pleger.
Ook is het mogelijk dat de steunfiguur de oudere isoleert door hem/haar nooit alleen te laten. Wanneer iemand langs komt, is de steunfiguur er altijd bij, hij/zij laat de oudere geen seconde alleen, antwoordt in de plaats van de oudere, ... .