"Sinds ik verhuisd ben naar een appartementje in de stad, heb ik heel weinig sociale contacten. Familie heb ik niet en met mijn vrienden heb ik het contact verloren. De enige die nog op bezoek komt is mijn dochter.

Als ze hier is, is ze soms dronken en scheldt ze me uit. Haar verwijten gaan door merg en been. Ze haalt heel vaak zaken op uit haar jeugd.

Ik weet wel dat ik toen fouten begaan heb. Ook voor mij was het niet makkelijk als alleenstaande moeder.

Ik durf er niet op te reageren want als ze niet meer komt zie ik niemand meer."