Omdat zwijgen en ontkennen je niet verder helpen...

We merken dat er nog steeds een taboe rust op de problematiek ‘ouderenmis(be)handeling’ en dat ouderen het dikwijls moeilijk hebben om wat hen overkomt te delen met anderen. Dit kan verschillende redenen hebben:

• schaamte: Het kan zijn dat je je schaamt om de manier waarop mensen in je dichte omgeving met je omgaan. Het is vaak niet evident om toe te geven dat je mis(be)handeld wordt en dat je niet bij machte bent dit te stoppen. Wees je ervan bewust dat je niet de enige bent die dit overkomt.
• loyaliteit: Net doordat de pleger een vertrouwensfiguur (partner, kind, buur, ...) is, wens je vaak loyaal of trouw te blijven ten opzichte van de persoon die jou helpt of verzorgt. Je wilt geen slechte zaken vertellen over je kind, laat staan dat je naar de politie gaat om aangifte te doen.
• angst: Heel veel ouderen hebben angst voor mogelijke vergelding als ze met hun problemen naar buiten stappen, bv. meer bedreigingen, nog minder bezoek, ... . Ook de angst om in de steek gelaten te worden is vaak aanwezig.

Hoewel schaamte, loyaliteit en angst een grote rol spelen, is het belangrijk dat je niet alleen blijft met je zorgen. Probeer iemand uit je omgeving in vertrouwen te nemen. Dit kan een familielid, vriend of huisarts zijn. Je bent zeker niet alleen met dit probleem. Weet dat in België 20 % van de ouderen na hun zestigste reeds geconfronteerd geweest is met één of andere vorm van mis(be)handeling. Geweld tegen ouderen is dus een maatschappelijk gegeven.