Bakker (2001) omschrijft ontspoorde zorg als ‘mantelzorg die door overbelasting de grens van goede zorg overschrijdt’.
Belangrijk is dat dit niet moedwillig gebeurt en er van de kant van de mantelzorger geen sprake is van kwaad opzet.
Eerder is er een onevenwicht tussen de draaglast die de mantelzorger ervaart en zijn eigen draagkracht.
We kunnen stellen dat zowel de oudere als de mantelzorger slachtoffer zijn van de situatie.
Beiden zouden het graag anders zien, lijden eronder en zien geen uitweg.
Ontspoorde zorg ontwikkelt zich gaandeweg en wordt vaak versterkt door de lichamelijke of geestelijk achteruitgang van de oudere, wat gevoelens van verdriet of onmacht oproept bij de mantelzorger.
Vaak is het een combinatie van factoren die aan de grondslag van de ontsporing ligt.
Dit kan te maken hebben met
- Onmacht: soms neemt de mantelzorger heel veel verschillende taken op zich, vb. dagelijkse verzorging, administratieve taken, maaltijd voorzien...
Na verloop van tijd kan dit soms moeilijk te combineren blijken met de eigen job of het eigen gezin waardoor de mantelzorger veel stress ervaart.
Het kan er toe leiden dat er een situatie van verwaarlozing ontstaat of dat de mantelzorger zijn frustraties uit tegen de oudere op een ongepaste manier.
- Onkunde: in sommige gevallen is de mantelzorger fysiek niet in staat om de oudere te helpen, vb. het lukt niet meer om de oudere verplaatsen van het bed naar de zetel, waardoor de oudere herhaaldelijk valt of zich bezeert en er fysieke letsels ontstaan.
- Onwetendheid: het kan ook dat ontspoorde zorg te maken heeft met het feit dat de mantelzorger onvoldoende kennis heeft van hoe om te gaan met iemand met dementie, niet weet hoe de geneesmiddelen klaargezet moeten worden...
Schema Hilde Bakker
Bron: http://www.ggdrotterdamrijnmond.nl/huiselijkgeweld/professionals/huiselijk-geweld/ouderenmishandeling.html?tx_rkdownload_pi1%5Bfileid%5D=727&cHash=a626bc44bc64d737182a82405df81550
| |