"Mijn vader Alfons is nu 96 jaar en ik maak me vaak zorgen over hem.

Hij is niet meer goed te been en kan zichzelf niet meer beredderen. We merken dat hij enkel nog brood eet en vaak niet gewassen is. De woning is ook volledig verkommerd. Toch wil hij daar niet weg, want het is zijn geboortehuis.

Thuishulp wil hij niet. Hij heeft al vaak gedreigd ons te onterven als we hem laten opnemen in een woonzorgcentrum.

Mijn zus ziet geen problemen in de situatie en dat maakt me vaak boos. Soms denk ik dat ze vooral met het financiële aspect rekening houdt; zolang hij geen hulp wenst blijft er meer van zijn pensioen over."